WROCŁAW | 12 WRZEŚNIA 2025

Na końcu kształcenia podyplomowego z zakresu ortodoncji, po zapoznaniu się z kilkoma podstawami stomatologii i ortodoncji, nierzadko uważamy, że da się uniknąć dużych błędów w diagnostyce i leczeniu. Jednak po kilku latach pracy klinicznej nierzadko myślimy wyłącznie o powodowaniu lub doświadczaniu problemów, błędów i pomyłek. Przykładem może być niezwykle wysoki wskaźnik odklejonych zamków, awarie retainerów, albo frustrujące wyniki leczenia, bądź nawroty. Te przykrości nasila fakt, że specjalistyczna praktyka ortodontyczna od dawna przestała się zajmować prostymi problemami, np. przypadkami mającymi „tylko” niewielkie stłoczenie w odcinku przednim. Dziś zajmujemy się głównie ciężkimi wadami zgryzu, w tym ektopią zębów, ciężki anomaliami szkieletowymi, dorosłymi leczonymi za pomocą ortodoncji i chirurgii szczękowo-twarzowej oraz zadaniami pre-protetycznymi.

W ramach kursu pragnę przedstawić własne najczęściej popełniane błędy zebranych z ostatnich piętnastu lat oraz kilka rozwiązań oraz tego jak błędów unikać. Błędy te omówię na podstawie przykładów klinicznych zestawionych z aktualną literaturą.

Podczas wykładu poddane zostaną dyskusji między innymi kluczowe decyzje podczas stawiania diagnozy, takie jak ekstrakcja czy leczenie bezekstrakcyjne, chirurgiczne leczenie ortognatyczne versus zachowawcze leczenie anomalii szkieletowych.

W zakresie terapii przeanalizowane zostaną kwestie dotyczące pozycjonowania zamków, doboru łuku oraz zastosowanie mini implantów (TAD) czy aparatów do korekty wad klasy II.

Na zakończenie kursu zostanie poruszona kwestia długoterminowej stabilności efektów leczenia oraz stosowania różnych typów retencji.